Jedną z niesamowitych cech USB-C są jego możliwości związane z dużą szybkością. Układ pinów zapewnia cztery pary różnicowe o dużej szybkości i kilka par różnicowych o niskiej prędkości, umożliwiając przesyłanie dużych ilości danych przez złącza za mniej niż bilon. Nie wszystkie urządzenia korzystają z tej funkcji i nie powinny – USB-C został zaprojektowany tak, aby był dostępny dla wszystkich urządzeń przenośnych. Jeśli jednak Twoje urządzenie potrzebuje dużej szybkości przez USB-C, przekonasz się, że USB-C może zapewnić taką dużą prędkość i dobrą wydajność.
Możliwość uzyskania szybkiego interfejsu z USB-C nazywa się trybem alternatywnym lub w skrócie trybem alternatywnym. Trzy alternatywy, z którymi możesz się dziś spotkać, to USB3, DisplayPort i Thunderbolt, przy czym niektóre z nich już zanikają, jak HDMI i VirtualLink, a niektóre stają się coraz popularniejsze, jak USB4. Większość alternatywnych trybów wymaga komunikacji cyfrowej USB-C przy użyciu pewnego rodzaju komunikatów łącza PD. Jednak nie wszystkie USB3 są najprostsze. Zobaczmy, co robi alternatywny szablon.
Jeśli widziałeś układ pinów, widziałeś piny o dużej prędkości. Dziś chcę Wam pokazać jakie interfejsy są dziś dostępne z tych pinów. To nie jest pełna i obszerna lista – nie będę się wypowiadał na przykład o USB4, po części dlatego, że nie mam o tym wystarczającej wiedzy i doświadczenia; można bezpiecznie założyć, że w przyszłości otrzymamy więcej urządzeń wyposażonych w USB -C dla urządzeń o dużej szybkości. Ponadto USB-C jest na tyle elastyczny, że hakerzy mogą ujawnić Ethernet lub SATA w sposób zgodny z USB-C – jeśli tego właśnie szukasz, być może ta recenzja pomoże Ci to rozgryźć.
USB3 jest bardzo, bardzo proste – wystarczy kilka TX i kilka RX, chociaż szybkość transferu jest znacznie wyższa niż w przypadku USB2, jest to możliwe do kontrolowania przez hakerów. Jeśli używasz wielowarstwowej płytki PCB z kontrolą impedancji sygnału USB3 i szacunkiem dla par różnicowych, połączenie USB3 zwykle będzie działać dobrze.
Niewiele się zmieniło w przypadku USB3 zamiast USB-C – będziesz mieć multiplekser do obsługi rotacji, ale to wszystko. Multiplekserów USB3 jest mnóstwo, więc jeśli dodasz do płyty głównej port USB-C obsługujący USB3, jest mało prawdopodobne, że napotkasz problemy. Dostępna jest również wersja Dual Channel USB3, która wykorzystuje dwa równoległe kanały USB3 w celu zwiększenia przepustowości, ale hakerzy zwykle na to nie wpadają ani nie potrzebują tego, a Thunderbolt zwykle lepiej pokrywa ten obszar. Chcesz przekonwertować urządzenie USB3 na urządzenie USB-C? Wszystko, czego naprawdę potrzebujesz, to multiplekser. Jeśli zastanawiacie się nad zamontowaniem na płycie głównej złącza MicroUSB 3.0 dla swoich szybkich urządzeń, to grzecznie, ale zdecydowanie proszę o zmianę decyzji i zainstalowanie na nim złącza USB-C i VL160.
Jeśli projektujesz urządzenie USB3 z wtyczką, nie potrzebujesz nawet multipleksera do obsługi obrotu – w rzeczywistości nie potrzebujesz żadnego wykrywania obrotu. Pojedynczy niekontrolowany rezystor 5,1 kΩ wystarczy, aby utworzyć dysk flash USB3, który można podłączyć bezpośrednio do portu USB-C lub stworzyć przejściówkę USB-C z męskiego na żeńskie USB-A 3.0. Jeśli chodzi o gniazda, możesz uniknąć używania multipleksera, jeśli masz wolne złącza USB3 do poświęcenia, co oczywiście nie jest wcale takie duże. Nie wiem wystarczająco dużo o dwukanałowym USB3, aby mieć pewność, czy dwukanałowy USB3 obsługuje takie połączenie, ale myślę, że odpowiedź „nie” byłaby bardziej prawdopodobna niż „tak”!
DisplayPort (DP) to świetny interfejs do podłączenia wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości – wyprzedził HDMI w komputerach stacjonarnych, zdominował przestrzeń wbudowanych wyświetlaczy w postaci eDP i dostarczał wysoką rozdzielczość za pomocą jednego kabla, często lepszą niż HDMI. Można go przekonwertować na DVI lub HDMI za pomocą niedrogiego adaptera, który wykorzystuje standard DP++ i jest wolny od opłat licencyjnych, podobnie jak HDMI. Współpraca sojuszu VESA z grupą USB w celu wdrożenia obsługi DisplayPort ma sens, zwłaszcza że nadajniki DisplayPort w układach SoC stają się coraz bardziej popularne.
Jeśli używasz stacji dokującej z wyjściem HDMI lub VGA, w tle korzysta ona z trybu alternatywnego DisplayPort. Monitory coraz częściej są wyposażone w wejście DisplayPort przez USB-C, a dzięki funkcji o nazwie MST można łączyć monitory, tworząc konfigurację wielu monitorów za pomocą jednego kabla – chyba że używasz Macbooka, czego Apple zrezygnował z macOS. MST jest obsługiwany w .
I jeszcze ciekawostka – tryb alternatywny DP to jeden z niewielu trybów alternatywnych, który wykorzystuje piny SBU mapowane na parę AUX DisplayPort. Ogólny brak pinów USB-C oznacza również, że należy wykluczyć piny konfiguracyjne DP, z wyjątkiem trybu zgodności DP++ HDMI/DVI, dzięki czemu wszystkie adaptery USB-C DP-HDMI są efektywnie aktywnymi konwerterami DP-HDMI. Maskowanie – w przeciwieństwie do DP++, DP++ umożliwia użycie przełączników poziomu do obsługi HDMI.
Jeśli chcesz zmienić DisplayPort, prawdopodobnie będziesz potrzebować multipleksera obsługującego DP, ale co najważniejsze, musisz mieć możliwość wysyłania niestandardowych wiadomości PD. Po pierwsze, cała część „przyznania/żądania alternatywnego trybu DP” odbywa się poprzez PD – nie ma wystarczającej liczby rezystorów. Nie ma również wolnych pinów dla HPD, który jest krytycznym sygnałem w DisplayPort, więc zdarzenia podłączania podczas pracy i przerwania są wysyłane jako komunikaty przez łącze PD. To powiedziawszy, nie jest to zbyt trudne do wdrożenia i myślę o implementacji przyjaznej dla hakerów – do tego czasu, jeśli będziesz musiał używać trybu alternatywnego DP do wysyłania sygnału DP lub HDMI przez port USB-C, dostępne są chipy takie jak CYPD3120, który pozwala na napisanie do tego firmware.
Jedną z rzeczy, która wyróżnia tryb alternatywny DP, jest to, że ma cztery szybkie linie na USB-C, co pozwala na połączenie połączenia USB3 po jednej stronie portu USB-C i podwójnego połączenia DisplayPort na Inny. W ten sposób działają wszystkie stacje dokujące „Porty USB3, urządzenia peryferyjne i wyjście HDMI”. Jeśli dwupasmowa rozdzielczość jest dla Ciebie ograniczeniem, możesz dokupić także czteropasmowy adapter – z uwagi na brak USB3 nie będzie transferu danych, ale wyższą rozdzielczość czy liczbę klatek na sekundę uzyskasz dzięki dwóm dodatkowym torom DisplayPort.
Uważam, że tryb alternatywny DisplayPort to jedna z najlepszych cech USB-C i chociaż najtańsze (lub najbardziej niefortunne) laptopy i telefony go nie obsługują, miło jest mieć urządzenie, które to obsługuje. Oczywiście czasami duża firma czerpie tę radość bezpośrednio, tak jak zrobił to Google.
W szczególności przez USB-C można uzyskać Thunderbolt 3, a wkrótce Thunderbolt 4, ale jak dotąd jest po prostu fantastycznie. Thunderbolt 3 był pierwotnie zastrzeżoną specyfikacją, która ostatecznie została udostępniona na zasadach open source przez firmę Intel. Najwyraźniej nie są wystarczająco otwarci lub mają inne zastrzeżenie, a ponieważ urządzenia Thunderbolt 3 na wolności są nadal budowane wyłącznie z chipami Intela, domyślam się, że brak konkurencji jest powodem, dla którego ceny utrzymują się na trzykrotnie stabilnym poziomie. terytorium cyfrowe. Dlaczego w pierwszej kolejności szukasz urządzeń Thunderbolt? Oprócz większej prędkości istnieje jeszcze jedna zabójcza funkcja.
Otrzymujesz przepustowość PCIe przez Thunderbolt, a także nawet 4-krotność przepustowości! Jest to gorący temat dla tych, którzy potrzebują wsparcia eGPU lub szybkiej pamięci zewnętrznej w postaci dysków NVMe, których niektórzy hakerzy używają do układów FPGA podłączonych do PCIe. Jeśli masz dwa komputery z obsługą Thunderbolt (na przykład dwa laptopy), możesz je także połączyć za pomocą kabla z obsługą Thunderbolt – w ten sposób powstanie między nimi szybki interfejs sieciowy bez dodatkowych komponentów. Tak, oczywiście, Thunderbolt może z łatwością tunelować wewnętrznie DisplayPort i USB3. Technologia Thunderbolt jest bardzo wydajna i pyszna dla zaawansowanych użytkowników.
Jednak cały ten chłód został osiągnięty dzięki zastrzeżonemu i złożonemu stosowi technologii. Thunderbolt nie jest czymś, co samotny haker może łatwo stworzyć, chociaż ktoś powinien kiedyś tego spróbować. I pomimo wielu funkcji stacji dokującej Thunderbolt, oprogramowanie często powoduje problemy, szczególnie jeśli chodzi o takie rzeczy, jak próba uśpienia, aby pracować na laptopie bez awarii rdzenia eGPU. Jeśli nie jest to jeszcze oczywiste, nie mogę się doczekać, aż Intel połączy to w całość.
Ciągle powtarzam „multiplekser”. Co to jest? Krótko mówiąc, ta część pomaga obsłużyć szybkie uzgadnianie zgodnie z rotacją USB-C.
High-Speed Lane to część USB-C, na którą najbardziej wpływa rotacja portów. Jeśli Twój port USB-C wykorzystuje High Speed Lane, będziesz potrzebować chipa multipleksera (multipleksera) do zarządzania dwoma możliwymi zwojami USB-C – dopasowując orientację portów i kabli na obu końcach do rzeczywistych wewnętrznych szybkich odbiorników . i nadajniki są dopasowane do podłączonego urządzenia. Czasami, jeśli szybki układ jest zaprojektowany dla USB-C, multipleksery te znajdują się wewnątrz szybkiego układu, ale często są to oddzielne układy. Chcesz dodać obsługę Hi-Speed USB-C do urządzenia, które jeszcze nie obsługuje Hi-Speed USB-C? Multipleksery będą podstawą operacji szybkiej komunikacji.
Jeśli Twoje urządzenie posiada złącze USB-C z High Speed Lane, będziesz potrzebować multipleksera – kable stacjonarne i urządzenia ze złączami go nie potrzebują. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli używasz kabla do połączenia dwóch szybkich urządzeń z gniazdami USB-C, oba będą potrzebować multipleksera – kontrolowanie obrotu kabla jest obowiązkiem każdego urządzenia. Po obu stronach multiplekser (lub kontroler PD podłączony do multipleksera) będzie kontrolować kierunek pinu CC i odpowiednio działać. Ponadto wiele z tych multiplekserów jest używanych do różnych celów, w zależności od tego, czego oczekujesz od portu.
Multipleksery dla USB3 zobaczysz w tanich laptopach, które implementują USB 3.0 tylko na porcie typu C, a jeśli obsługują DisplayPort, będziesz mieć multiplekser z dodatkowym wejściem do miksowania sygnałów tych urządzeń. W Thunderbolt multiplekser będzie wbudowany w chip Thunderbolt. Dla hakerów, którzy pracują z USB-C, ale nie mają dostępu do Thunderbolta lub nie potrzebują Thunderbolta, TI i VLI oferują szereg dobrych multiplekserów do różnych celów. Na przykład ostatnio korzystałem z DisplayPort przez USB-C, a VL170 (wydaje się być klonem 1:1 HD3SS460 firmy TI) wygląda na świetny układ do stosowania combo DisplayPort + USB3.
Multipleksery USB-C obsługujące DisplayPort (takie jak HD3SS460) nie obsługują natywnie kontroli pinów CC i wykrywania skrętu, ale jest to rozsądne ograniczenie – DisplayPort wymaga łącza PD dość specyficznego dla aplikacji, co jest bardzo ważne. możliwości multipleksera. Czy jesteś zadowolony z USB3, które nie wymaga połączenia PD? VL161 to prosty układ scalony multipleksera USB3 z wejściem polaryzacji, dzięki czemu możesz samodzielnie zdefiniować polaryzację.
Jeśli nie potrzebujesz także wykrywania polaryzacji – czy analogowe urządzenie PD o napięciu 5 V wystarczy do Twoich potrzeb USB3? Użyj czegoś takiego jak VL160 – łączy w sobie analogowe odbiorniki i źródła PD, moc obliczeniową i szybkie przeplatanie ścieżek w jednym. To prawdziwy chip „Chcę USB3 zamiast USB-C, chcę, żeby wszystko było zarządzane za mnie”; na przykład najnowsze karty przechwytujące HDMI typu open source wykorzystują VL160 do swoich portów USB-C. Żeby było uczciwie, nie muszę wyróżniać VL160 – takich mikroukładów są dziesiątki; „Multipulator USB3 dla USB-C, zrób wszystko” to prawdopodobnie najpopularniejszy typ chipa związanego z USB-C.
Istnieje kilka starszych alternatywnych trybów USB-C. Pierwszy, przy którym nie będę płakać, to HDMI Alternate Mode; po prostu umieszcza styki złącza HDMI na stykach złącza USB-C. Może zapewnić HDMI przez USB-C i wydaje się, że jest dostępny na smartfonach od niedawna. Musi jednak konkurować z łatwością konwersji do trybu alternatywnego HDMI DisplayPort, podczas gdy konwersja HDMI-DP jest często kosztowna i nie może być używana w połączeniu z USB 3.0, ponieważ HDMI wymaga czterech różnicowych par i bagażu licencyjnego HDMI, zgodnie z wydaje się być stymulując rozwój trybu HDMI Alt w ziemi. Naprawdę uważam, że powinien tam pozostać, ponieważ nie sądzę, że nasz świat można ulepszyć poprzez dodanie większej liczby HDMI.
Jednak całkiem ciekawy jest inny – nazywa się VirtualLink. Niektóre duże firmy technologiczne pracują nad możliwościami USB-C w rzeczywistości wirtualnej – w końcu to całkiem fajne, gdy zestaw słuchawkowy VR potrzebuje tylko jednego kabla do wszystkiego. Jednak gogle VR wymagają interfejsów wideo o wysokiej rozdzielczości z dwoma wyświetlaczami i dużą liczbą klatek na sekundę, a także szybkich połączeń danych dla dodatkowych kamer i czujników, a zwykła kombinacja „podwójnego złącza DisplayPort + USB3” nie może zapewnić takich funkcji wówczas. I co wtedy zrobisz
Zespół VirtualLink twierdzi, że to proste: możesz podłączyć dwie nadmiarowe pary USB2 do złącza USB-C i użyć czterech pinów do podłączenia USB3. Pamiętacie chip konwertujący USB2 na USB3, o którym wspomniałem w krótkim artykule pół roku temu? Tak, jego pierwotnym celem był VirtualLink. Oczywiście taka konfiguracja wymaga droższego, niestandardowego kabla i dwóch dodatkowych ekranowanych par, a także wymaga do 27 W mocy z komputera, czyli wyjścia 9 V, co jest rzadko spotykane w ładowarkach ściennych USB-C lub urządzeniach mobilnych. moc. Dla niektórych różnica między USB2 i USB3 może być frustrująca, ale w przypadku VR VirtualLink wydaje się bardzo przydatny.
Niektóre procesory graficzne są wyposażone w obsługę VirtualLink, ale na dłuższą metę to nie wystarczy, podobnie jak laptopy słynące z częstego braku portów USB-C. To spowodowało, że Valve, kluczowy gracz umowy, wycofał się z dodania integracji VirtualLink do Valve Index i od tego momentu wszystko się pogorszyło. Niestety VirtualLink nigdy nie stał się popularny. Byłaby to ciekawa alternatywa – pojedynczy kabel byłby świetnym wyborem dla użytkowników VR, a wymaganie wyższego napięcia przez USB-C dałoby nam też ponad 5V z funkcjonalnością PD. Porty – obecnie ani laptopy, ani komputery stacjonarne nie oferują tych funkcji. Tak, dla przypomnienia – jeśli masz w komputerze stacjonarnym lub laptopie port USB-C, to na pewno da ci 5V, ale wyższego nie uzyskasz.
Spójrzmy jednak na jasną stronę. Jeśli masz jeden z tych procesorów graficznych z portem USB-C, będzie on obsługiwał zarówno USB3, jak i DisplayPort!
Wspaniałą cechą USB-C jest to, że dostawcy lub hakerzy mogą z pewnością zdefiniować własny tryb alternatywny, jeśli chcą, i chociaż adapter będzie częściowo zastrzeżony, zasadniczo nadal będzie to port USB-C do ładowania i przesyłania danych. Chcesz alternatywny tryb Ethernet lub dwuportowy SATA? zrób to. Dawno minęły czasy, gdy trzeba było szukać niezwykle mało znanych złączy do swoich urządzeń, ponieważ każde złącze stacji dokującej i ładowania jest inne i może kosztować ponad 10 dolarów za każde, jeśli jest wystarczająco rzadkie do znalezienia.
Nie każdy port USB-C musi obsługiwać wszystkie te funkcje, a wiele z nich tego nie robi. Jednak wiele osób tak robi i wraz z upływem czasu otrzymujemy coraz więcej funkcji ze zwykłych portów USB-C. Ta unifikacja i standaryzacja opłaci się w dłuższej perspektywie i choć od czasu do czasu pojawią się odstępstwa, producenci nauczą się mądrzej sobie z nimi radzić.
Zawsze jednak zastanawiało mnie jedno: dlaczego obracanie wtyczki nie jest realizowane poprzez umieszczenie przewodów + i – po przeciwnych stronach. Zatem jeśli wtyczka zostanie podłączona w „zły” sposób, + zostanie podłączony do – a – zostanie podłączony do +. Po zdekodowaniu sygnału w odbiorniku wystarczy odwrócić bity, aby uzyskać prawidłowe dane.
Zasadniczo problemem jest integralność sygnału i przesłuch. Wyobraź sobie, powiedzmy, złącze 8-pinowe, dwa rzędy po cztery, 1/2/3/4 z jednej strony i 5/6/7/8 z drugiej, gdzie 1 jest naprzeciwko 5. Powiedzmy, że chcesz parę +/- odbieranie / nadawanie. Możesz spróbować umieścić Tx+ na pinie 1, Tx- na pinie 8, Rx+ na pinie 4 i Rx- na pinie 5. Oczywiście wstawienie z powrotem powoduje tylko zamianę +/-.
Ale sygnał elektryczny w rzeczywistości nie przemieszcza się przez pin sygnałowy, lecz pomiędzy sygnałem a jego powrotem w polu elektrycznym. Tx-/Rx- powinien być „powrotem” Tx+/Rx+ (i oczywiście odwrotnie). Oznacza to, że sygnały Tx i Rx faktycznie się przecinają.
„Można” spróbować to naprawić, czyniąc sygnały komplementarnymi niezrównoważonymi – zasadniczo umieszczając bardzo wąską płaszczyznę uziemienia obok każdego sygnału. Jednak w tym przypadku traci się odporność pary różnicowej na zakłócenia w trybie wspólnym, co oznacza, że proste przesłuchy z Tx+/Rx- naprzeciw siebie nie znoszą się.
Jeśli porównasz to z umieszczeniem Tx+/Tx- na pinach 1/2 i 7/8 oraz Rx+/Rx- na pinach 3/4 i 5/6 za pośrednictwem multipleksera, teraz sygnały Tx/Rx nie krzyżują się i wszystkie spowodowane są przesłuchami na stykach Tx lub Rx, będzie dość wspólne dla obu par i częściowo kompensowane.
(Oczywiście, prawdziwe złącze będzie miało również wiele pinów uziemiających, po prostu nie wspomniałem o tym ze względu na zwięzłość.)
> Ujednolicenie zapewnia kompatybilność, którą trudno powiedzieć. IMO to, co przynosi USB-C, to po prostu świat ukrytych niezgodności, które są trudne do zrozumienia dla znawców technologii, ponieważ specyfikacje nawet nie określają, co może, a czego nie może zrobić. i będzie tylko gorzej, gdy dodanych zostanie więcej alternatywnych trybów, a te same kable też mają problemy…
Większość złączy zasilania poprzedzających USB-C to złącza beczkowe, które są znacznie tańsze niż USB-C. Chociaż stacje dokujące większości marek mogą mieć dziwne złącza, które są uciążliwe, często mają one również bezpośredni dostęp do magistrali PCI-E i innych i zwykle mają znaczną liczbę pasów – szybciej niż USB-C, przynajmniej stosunkowo Twój czas. … USB-C nie było koszmarem dla hakerów, którzy chcieli tylko USB-2, tylko drogiego złącza, a złącze stacji dokującej nie było idealne, ale wtedy, gdy naprawdę potrzebne było coś skomplikowanego. Jeśli chodzi o możliwości dużej prędkości, USB-C przenosi go na inny poziom wydajności.
Rzeczywiście, takie też było moje wrażenie. Standard pozwala na wszystko, ale nikt nie zaimplementuje niczego, co utrudniałoby współpracę dowolnych dwóch urządzeń USB-C. Już to przeżyłem; Od lat zasilam tablet za pomocą zasilacza USB-A i kabla USB-A na USB-C. Dzięki temu mogę nosić przy sobie adapter do tabletu i telefonu. Kupiłem nowego laptopa, a stary zasilacz go nie ładuje – po przeczytaniu poprzedniego postu doszedłem do wniosku, że prawdopodobnie potrzebuje jednego z wyższych napięć, których nie jest w stanie zapewnić adapter USB-A. Ale jeśli nie znasz specyfiki tego bardzo złożonego interfejsu, nie jest wcale jasne, dlaczego stary kabel nie działa.
Nawet jeden dostawca nie jest w stanie tego zrobić. Mamy wszystko od firmy Dell w biurze. Laptop Dell, stacja dokująca Dell (USB3) i monitor Dell.
Niezależnie od tego, której stacji dokującej używam, pojawia się błąd „Limit połączenia wyświetlacza”, błąd „Limit ładowania”, działa tylko jeden z dwóch ekranów lub w ogóle nie można połączyć się ze stacją dokującą. To bałagan.
Należy przeprowadzić aktualizację oprogramowania sprzętowego na płycie głównej, stacji dokującej, a także zaktualizować sterowniki. W końcu udało się to cholerstwo zadziałać. USB-C zawsze sprawiało ból głowy.
Używam stacji dokujących innych firm niż Dell i wszystko poszło gładko! =D Stworzenie przyzwoitej stacji dokującej USB-C nie wydaje się takie trudne – zwykle działają całkiem nieźle, dopóki nie natkniesz się na dziwactwa Thunderbolta, a nawet wtedy pojawiają się problemy w sferze „podłącz, odłącz, pracuj”. Nie będę kłamać, w tym momencie chciałem zobaczyć schemat płyty głównej do laptopa Dell z tymi stacjami dokującymi.
Arya ma rację. Wszystkie problemy zniknęły, gdy kupiłem tani rozdzielacz zasilany USB-C od Amazona. Można podłączyć klawiatury, kamery internetowe, klucze USB, monitor podłączyć do portu USB-C, HDMI lub DP laptopa i gotowe. Informatyk powiedział mi, co mam zrobić, i stwierdził, że stacja dokująca Dell nie jest warta swojej ceny.
Nie, to po prostu idioci Della – najwyraźniej postanowili sprawić, że produkt będzie niekompatybilny z USB-C przy wykorzystaniu tego samego złącza.
Tak, jeśli mnie zapytasz, urządzenie takie jak tablet musi być bardziej szczegółowe w kwestii „dlaczego nie jest w pełni naładowane”. Wyskakujący komunikat „Wymagana ładowarka USB-C o napięciu co najmniej 9 V @ 3 A” rozwiąże takie problemy ludzi i zrobi dokładnie to, czego oczekuje producent tabletu. Jednak nie możemy nawet uwierzyć, że którykolwiek z nich wypuści choć jedną aktualizację oprogramowania po wejściu urządzenia do sprzedaży.
Nie tylko tańsze, ale i mocniejsze. Ile uszkodzonych złączy USB widziałeś w różnych urządzeniach? Często tak robię – i zazwyczaj takie urządzenie jest wyrzucane, bo nie opłaca się go naprawiać…
Złącza USB, zaczynając od micro USB, są dość słabe, a ciągłe ich podłączanie i odłączanie, zwykle przez osoby, które nie ustawiają ich prawidłowo, używają zbyt dużej siły, poruszają nimi z boku na bok, powodują, że złącza są okropne. W przypadku danych może to być tolerowane, ale biorąc pod uwagę, że USB-C jest obecnie również używany do zasilania wszystkiego, od smartwatchów po całe laptopy i wszelkiego rodzaju gadżety elektroniczne, które w ogóle nie korzystają z danych, uszkodzone złącza będą coraz częstsze . Tym bardziej nas to niepokoi – i to bez powodu.
Zgadza się, widziałem tylko jedno zepsute złącze lufowe i dość łatwo je naprawić (poza wersją Dell BS działa tylko na firmowej ładowarce, która może się z nią komunikować, co jest dość słabe, możesz je uszkodzić nawet jeśli nigdy nie jeździsz na rowerze..) Nawet dla doświadczonego mechanika złącze USB-C będzie typu PITA, z większą powierzchnią PCB, mniejszymi pinami lutowniczymi…
Złącza lufowe są zwykle przystosowane do pół cyklu (lub mniej) zwykłych złączy USB-C. Dzieje się tak dlatego, że środkowy sworzeń ugina się przy każdym włożeniu, a w przypadku USB ramię dźwigni jest krótsze. Widziałem wiele podnośników beczkowych, które uległy uszkodzeniu w wyniku użytkowania.
Jednym z powodów, dla których USB-C wydaje się mniej niezawodne, są tanie złącza lub kable. Jeśli znajdziesz produkt, który wygląda „stylowo” lub „fajniej” dzięki formowaniu wtryskowemu lub czemukolwiek, to prawdopodobnie jest to bzdura. Dostępne wyłącznie u głównych producentów kabli wraz ze specyfikacjami i rysunkami.
Innym powodem jest to, że używasz USB-C częściej niż złączy w kształcie beczki. Telefony łączą się i rozłączają codziennie, czasem kilka razy.
Czas publikacji: 24 czerwca 2023 r